ഞാന്‍ ഡിഗ്രി എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അല്ലറ ചില്ലറ ടെസ്റ്റ് എല്ലാം എഴുതി നടന്നിരുന്ന കാലം, എന്നാല്‍ അതിനു വേണ്ടി കാര്യമായി ഒന്നും പഠിക്കുകയോ തയ്യാറെടുക്കുകയോ ചെയ്തിരുന്നില്ല. അന്നും സിനിമ തന്നെ ആയിരുന്നു എന്റെ പ്രധാന വിനോദം. അത് കാരണം സ്ഥിരമായി വീട്ടില്‍ നിന്നും വഴക്ക് കേട്ടിരുന്ന കാലം. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരിക്കല്‍ ഒരു സ്വകാര്യ ബാങ്കിന്റെ ടെസ്റ്റ് ഞാന്‍ എഴുതി, പതിവ് പോലെ ഒരു തയ്യാറെടുപ്പും കൂടാതെയാണ് ഞാന്‍ ആ ടെസ്റ്റ് എഴുതാന്‍ പോയത്. പക്ഷെ എന്തോ ആ ടെസ്റ്റ് എനിക്ക് കുറച്ചു എളുപ്പമായി തോന്നി, ഉത്തരങ്ങള്‍ എല്ലാം ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ ഞാന്‍ എഴുതി. ആ ടെസ്റ്റ് ഞാന്‍ പാസ്‌ആകും എന്നൊരു വിശ്വാസം എനിക്കുണ്ടായി, പക്ഷെ അത് ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ പറഞ്ഞില്ല. പറഞ്ഞിട്ട് ഒടുവില്‍ റിസള്‍ട്ട് വരുമ്പോള്‍ മറിച്ചായാലോ എന്നായിരുന്നു പേടി. അങ്ങനെ ആ ടെസ്റ്റിന്റെ കാര്യം ഞാന്‍ തന്നെ മറന്നിരിക്കുന്ന ഒരു സമയത്ത് ഒരു വൈകുന്നേരം ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ എന്റെ പേരില്‍ ആ ബാങ്കിന്റെ ഒരു കവര്‍. ആകാംക്ഷയോടെ ഞാന്‍ അത് പൊട്ടിച്ചു. പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ തന്നെ ഞാന്‍ പാസ്‌ ആയിരിക്കുന്നു, അടുത്ത ആഴ്ച ഇന്റര്‍വ്യൂ ഉണ്ട്, അതിനു ചെല്ലാന്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ഒരു ലെറ്റര്‍ ആയിരുന്നു അത്. ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ കാര്യം പറഞ്ഞു, ഉപ്പയും ഉമ്മയും സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ അത് ചിലരോടൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഒരു കോച്ചിംഗ് ക്ലാസ്സിനും പോകാതെ ബാങ്ക് ടെസ്റ്റ് പാസ്‌ ആയതിന്റെ ചെറിയൊരു അഹങ്കാരം എനിക്കുണ്ടായി. ഇതാണോ ഇത്ര വലിയ ആനക്കാര്യം എന്ന് എല്ലാവരും പറയുന്നത് എന്ന് ഞാന്‍ ആലോചിച്ചു.
അങ്ങനെ ആ ദിവസം ഞാന്‍ രാവിലെ ആ ബാങ്കിന്റെ ടൌണിലെ ഹെഡ് ഓഫീസില്‍ പോയി. അകത്തു ഇന്റര്‍വ്യൂ നടക്കുന്നു. എന്റെ പേര് വിളിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ അകത്തേക്ക് ചെന്നു. അവിടെ നാല് പേര് ഇരിക്കുന്നു. എന്നോട് ഇരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു, ഞാന്‍ ഇരുന്നു. അവര്‍ എന്റെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് എല്ലാം നോക്കി. പിന്നെ എന്നോട് ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു, ഏതോ രാജ്യത്തിന്റെ കറന്സിാ, പിന്നെ reserve ബാങ്കിന്റെ എന്തോ,അങ്ങനെ ഈ നാല് പേരും നാല് ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു, ഒന്നിനും ഉത്തരം പറയാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, എന്റെ ചങ്ക് വരണ്ടു, നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി. ഒടുവില്‍ അവര്‍ എന്നോട് You can go " എന്ന് പറഞ്ഞു..അങ്ങനെ പരാജയപ്പെട്ടവന്റെ വേദനയുമായി തല താഴ്ത്തി ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി. അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ സ്വയം ചോദിച്ചു ഇതാണോ ഞാന്‍ അഹങ്കരിച്ച എന്റെ അറിവ്? ഇതാണോ എനിക്കുണ്ട് എന്ന് ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്ന ആത്മവിശ്വാസം? അന്ന് ആ ബാങ്കിന്റെ പടി ഇറങ്ങുമ്പോ ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കി.. ഉണ്ട് എന്ന് ഞാന്‍ കരുതുന്നതല്ല യാഥാര്ത്ഥ്യം .പിന്നീട് ഒരിക്കലും അങ്ങനെയൊരു അഹങ്കാരം എനിക്ക് ഉണ്ടായിട്ടില്ല.
No comments:
Post a Comment